Ankara beştepede oturuyorduk zamanında mahallemizin büyüklerinden necip dayı mahallenin çocuklerını topladı kahramanlar ve devlet büyüklerinin defnedildiği devlet mazarlığına götürdü daha inşaat halindeydi bizde çimlerini ekiyorduk hemde necip dayıya yardım edip harçlığımızı çıkarıyorduk.
Orada inşaatta çalışan yetişgin memleketi önemli değil bir akraba gurubu vardı bizden biraz büyük çocuklarıda yanlarındaydı neyse onlar ile arkadaş olduk birgün şakalaşırken şakamızı kaldıramadılar birden çiddileştiler bir şakadan sonra bize aşağıdaki cevabı verdiler nasıl korkmuştuk yusuf yusuf ederek mahalleye koştuk necip dayıda haberi yok oda peşimizden ne günlerdi.